Uit het lood

Wilma Kok woont en werkt sinds 2018 in Oeganda. Over haar dagelijkse belevenissen, nu ook in coronatijd, schrijft Kok regelmatig een blog. Dit keer een verhaal over het inventief aangaan van technische problemen.

Inventief Uganda
Nee! De deur van de oven gaat niet meer dicht. Het is uit het lood. Mijn oven kan ik nu niet meer gebruiken. Wat nu? Een vriend hoort het. ‘Mag ik ernaar kijken?’ ‘Dat mag. Denk je dat je het kunt repareren? (Ik weet hij dat verstand heeft van elektronica.) Oh, ja, ik heb geen enkel stuk gereedschap.’

Op een ochtend komt hij eraan met een tas met gereedschap. Ik laat hem zien wat er aan de hand is. Hij kijkt en observeert. Samen halen we de deur eruit. Want ondertussen had ik al op internet gekeken hoe dat moest. Hij bestudeert hoe het werkt. Hij haalt elke deel onderdeel helemaal uit elkaar. Ik ga naar de woonkamer. Ik weet het niet. Ik ga maar niet op zijn vingers kijken.

Het zal toch niet zo zijn dat ik na twee jaar een nieuw gasstel met oven moet kopen omdat de deur uit het lood is. Tja, garantie hier, of een onderdelenshop of een plek waar je een nieuwe deur kunt krijgen en dat tijdens de lockdown. In Nederland gewoon, maar nu ben ik in Uganda. En het gaat hier anders.

Na een tijdje komt de vriend: ’Wilma, ik heb gevonden wat er aan de hand is.’ Hij laat mij twee identieke onderdelen zien met een opening erin. Er is duidelijk verschil te zien. Het ene gat is te ver uitgehold. Dat maakt dat de deur scheef gaat. ‘Ik heb een vriend in Jinja gebeld om op zoek te gaan naar het onderdeel.’ Na een aantal uur is er nog geen positief signaal vanuit Jinja. Onderdeel niet gevonden.

‘Als ik nu iets kan vinden om dat gat weer op juiste grootte en hoogte te maken.’ Ja, dat klinkt als een goede oplossing. Maar hoe doe je dat? ‘Laat me even denken.’ Hij gaat weer naar de keuken.

Gelukkig, denk ik, het probleem is gevonden. Dat is stap 1. Maar bij de oplossing word ik onrustig. Is dit wel te repareren? Ik begin ondertussen uit te rekenen wat een nieuw gasstel kost.

De vriend komt weer naar me toe: ‘Wilma, mag ik een stukje ijzer uit je oven halen om daar het onderdeel van na te maken?’ Ik schiet meteen van 0 naar 100: ‘Iets uit mijn oven halen? Dat onderdeel namaken?! Mijn oven moet wel de warmte kunnen vasthouden. Waar wil je dat…?’ ‘Kom maar, ik zal het je laten zien.’

Ik geef toestemming om het te doen. Als dit werkt, kan ik mijn oven blijven gebruiken. Niet onbelangrijk omdat ik mijn eigen brood bak. Als het niet werkt, tja, dan moet ik aan een andere, duurdere oplossing.

Na een tijd hoor ik: ’Finished!’ Nieuwsgierig kom ik de keuken binnen. De deur zit weer helemaal in het lood. Hij opent zo soepeltjes als nooit te voren. Hij laat zien hoe het eruit ziet. Fantastisch! Ik ben onder de indruk. Waarom zit er eigenlijk zoveel ijzer in een oven dat je helemaal niet nodig hebt?

Deze vriend: ik ben hem zo dankbaar, de eerste boterkoek die ik maak is voor hem. En ik ben heel zuinig op hem.

Foto: Wilma Kok

Wilma Kok (Narande) is gezins- en opvoedcoach in Oeganda. Door middel van Video Interactie Training brengt Wilma de communicatie tussen opvoeders en kinderen in beeld. Deze beelden worden teruggekeken en besproken met de volwassenen. Daarnaast geeft Wilma voorlichting over communicatie, conflicthantering, identiteit, ontwikkeling van kinderen, zwangerschap en geboorte en coacht opvoeders. Zij werkt samen met o.a. Partinlid Mama and Me Uganda.

 

Kleinegoededoelen.nl geeft naast verhalen van particuliere initiatieven ook regelmatig ruimte aan gastbloggers. Heeft u ook een mooi verslag of blog van uw verblijf in een projectland of werkbezoek aan uw partnerorganisatie en wilt u dat delen, schrijf dan naar redactie@partin.nl. De redactie behoudt zich het recht bijdrages te weigeren dan wel te redigeren of in te korten.