Je kunt op me rekenen!
Genomineerd in de verhalenwedstrijd 2014
Hola2triste: ‘Is er iemand?’ Cuenta Conmigo: ‘Hoi. Wil je iets met me bespreken?’ Hola2triste: ‘Ik heb een vriendje en hij vraagt me naar het bewijs van liefde.’
Cuenta Conmigo: ‘Je vriendje heeft je gevraagd of je hem een bewijs van liefde wilt geven?’
Hola2triste: ‘Ja en hij zei dat het anders over is tussen ons. Ik denk dat ik wel weet wat Juan wil, maar hij is mijn eerste vriendje. Wat moet ik doen? Ik wil hem niet kwijt.’
Een bewijs van liefde. Dit betekent in Peru dat de jongen aan het meisje vraagt met hem naar bed te gaan. Maar wat als je 13 bent en nooit liefde ontvangen hebt thuis? Van Juan hoor je voor het eerst dat je lief en grappig en mooi bent. Over seksualiteit heb je geen mooi beeld. Je oudere zusjes zijn misbruikt door je stiefvader. Maar Juan geeft je het gevoel dat je er mag zijn, dat je bijzonder bent.
Vandaag kreeg je op school les van iemand van Stichting Mama Alice. Je hoorde over Cuenta Conmigo, hun gratis hulplijn waar je anoniem kunt chatten. Een maatschappelijk werker of psycholoog luistert en helpt je. En je wordt uitgenodigd voor de programma’s van Mama Alice: jaarlijks krijgen 650 kinderen bijscholing in de sloppenwijken van Ayacucho, er zijn beroepsopleidingen en er is psychosociale ondersteuning voor kinderen en hun families.
De maatschappelijk werkster vertelde op school dat in 2013 al bijna 3.000 chatsessies plaatsvonden. Het forum werd meer dan 1.000 keer bezocht. Meer dan 30.000 kinderen weten inmiddels via hun school de chatlijn van Mama Alice te vinden als ze in nood verkeren of een probleem hebben. Cuenta Conmigo betekent: Je kunt op me rekenen. Dat wil Stichting Mama Alice voor de kinderen en adolescenten in Ayacucho betekenen.
En vanavond, tijdens je chat, wordt er voor het eerst naar je geluisterd. Je krijgt uitleg over seksualiteit en samen met de maatschappelijk werkster onderzoek je waar je grenzen liggen en hoe je deze kunt aangeven.
Zoals Hola2triste zijn er duizenden kinderen in Ayacucho die nergens terecht kunnen met hun verhaal of hun vraag. De meeste Peruaanse kinderen hebben, via internetcafés, voor een habbekrats toegang tot internet. Wanneer er niet naar geluisterd wordt naar kinderen met problemen, wanneer ze het gevoel krijgen dat ze het zelf schuld zijn of dat het een taboe is, zijn ze dubbel slachtoffer!