Waarom Ayouba van zijn werk houdt
Ayouba, boerderijmanager van Maza Tsaye, vertelt over zijn dromen en zijn loopbaan tot nu toe
Jeannette Gaïtou (Stichting Niger Zending) herinnert zich nog goed hoe zij Ayouba voor het eerst ontmoette en met hem door de velden liep. ‘Ik was enorm onder de indruk van zijn kennis van de namen van veel planten en bomen, in Hausa, in het Frans en ook met de Latijnse wetenschappelijke naam. En elk jaar verwonder ik mij weer over zijn capaciteit om 80 of soms zelfs méér dan 100 mensen aan te sturen tijdens de drukste tijden van het landbouwseizoen op de velden bij Maza Tsaye.’ Ayouba is boerderijmanager van Maza Tsaye. Hij vertelt waarom hij van zijn werk houdt.
“Na het afronden van de basisschool in Tibiri – een dorp vlakbij Maradi waar een SIM-missionaris deze school was begonnen – wilde ik naar de middelbare school, maar helaas was dat niet mogelijk. Ik wilde namelijk graag arts worden, omdat ik mensen wilde helpen die ziek zijn.
Omdat verder leren niet kon, besloot ik medicijnen te gaan verkopen. Naar mijn idee was dit een manier om mensen aan een geneesmiddel tegen ziektes als malaria en diarree te helpen. Toen ontmoette ik een arts die op dat moment in Maza Tsaye verbleef, die mij vroeg of ik zelf iets van een medische opleiding had gehad. Hij wilde me verder helpen en op een gegeven moment nodigde hij me uit om naar het Galmi-ziekenhuis te komen waar hij werkte.
Terwijl ik daar was ontmoette ik Tony Rinaudo die bij de MIDP (Maradi Integrated Development Project) werkte. Het grappige was dat we elkaar al langer kenden omdat we allebei naar dezelfde kerk in Maradi gingen en ik wist dat hij bezig was met plattelandsontwikkeling. Maar omdat ik een medische toekomst in mijn hoofd had, had ik nooit met hem over zijn werk gesproken. Maar daar in Galmi hadden we het over plattelandsontwikkeling en kwam ik daar meer over te weten. Op deze manier kwam ik bij MIDP terecht en kreeg een opleiding over o.a. het verzorgen van de bomen en het verbeteren van de bodem, zodat de akkers weer productief zouden worden. Uit ervaring op onze eigen akkers die ik samen met mijn vader in het dorp bewerkte, wist ik dat er niet of nauwelijks oogst was. Maar toen we gingen toepassen wat ik leerde, verbeterde dat.
In 1997 ging ik officieel als voorlichter aan de slag. Ik heb in verschillende dorpen gewerkt om mensen te leren hoe ze kunnen werken aan een goede conditie van de bomen op hun velden en hoe ze de uitgeputte grond kunnen verbeteren. Na die eerste jaren zijn we ook begonnen met het kweken van verschillende soorten geïmporteerde Australische acacia’s. Deze acacia’s groeien snel, zelfs als er weinig regen valt. Dus door deze bomen op hun velden te planten, levert dat de boeren brandhout. En acacia’s produceren ook zaden die rijk zijn aan eiwit. Deze zaden kunnen worden vermalen tot meel, dat in een kleine hoeveelheid kan worden toegevoegd aan bijvoorbeeld gierstmeel of maismeel om het eiwitgehalte van het voedsel te verhogen. Dit kan helpen als mensen heel weinig vlees eten. En het kan ook worden gebruikt om de pap voor peuters te verrijken. Maar helaas hebben niet veel mensen dit echt als voedsel geaccepteerd.
Na deze periode waarin we veel met de acacia’s werkten en iemand anders de leiding van het werk op zich nam, zijn we ons gaan richten op het duurzaam verhogen van de opbrengst van de gewassen. Ik heb toen weer veel nieuwe dingen geleerd. Op de Maza Tsaye boerderij heb ik gezien en ervaren welke zaken de opbrengst van het land kunnen verhogen: denk aan het toedienen van mest, het juiste gebruik van kunstmest, het verhogen van de plantdichtheid en het op het juiste moment bemesten, uitdunnen en wieden tijdens de gewasontwikkeling. Weer wijzer geworden begon ik deze dingen ook op mijn velden in het dorp toe te passen. Met succes, want ik heb nu veel betere oogsten dan voorheen. Mijn buren merkten het verschil ook. Na mijn uitleg hebben zij nu ook betere opbrengsten.
Dit is dus waarom ik zo van mijn werk hou, ik zie dat mijn werk echt impact heeft op het leven van anderen. Ik heb in de loop van de jaren zoveel mensen kunnen helpen om beter te leren boeren met hogere opbrengsten. Dat betekent méér voedselzekerheid en een beter inkomen.”
Jeannette voegt toe: ‘Toen het project nog liep onder de naam Maradi Integrated Development Project (MIDP) begon Ayouba in 1997 met zijn werk als voorlichter. Ayouba is nu bedrijfsmanager van deze onderzoeks- en demonstratieboerderij Maza Tsaye van Sowing Seeds of Change in de Sahel (SSCS). Het is echt een genot om met hem samen te werken en mensen te laten zien dat we een God dienen die niet wil dat mensen in ellende leven.’