We gaan naar een dorpsvergadering in Mazinde-Ngua.
Hoofdonderwerp: watergebruikers moeten gaan betalen voor water.

Dit onderwerp is complex. In het verleden is er veel geld van dorpelingen bestemd voor publieke doelen, verdwenen. Dus een moeilijke discussie.

Al twee uur heen en weergepraat. Er worden afspraken gemaakt wie de registratie van de watergebruikers gaat doen. Ieder gezin gaat voor water een vaststaand bedrag betalen. Maar het voorgestelde maandbedrag is te laag. Eerst maar beginnen. Daarna proberen aan te passen.

Een oude man staat op, hij heeft zo’n fraaie islam kokermuts op met vele rondgeborduurde gaatjes. Hij richt zich tot mij. Bwana Mzungu (meneer de Europeaan) waarom zouden we nu gaan betalen voor water? Mijn Overgrootvader, mijn Grootvader en mijn Vader gebruikten het water al gratis. En misschien weet jij dat niet, maar al die tijd komt dat water van God. Wij bidden allemaal in de Moskee of in de Kerk. Nooit is er een boodschap gekomen dat we het water nu zouden moeten gaan betalen. Hij kijkt me triomfantelijk en uitdagend aan. Heb ik hier nog van terug? Even goed nadenken, hoe kom ik hier nu op “een nette manier” uit?

Mzee (is letterlijk oude man, een eretitel, geeft status) u hebt gelijk het water komt van God, en dat is gratis. Geen enkele twijfel. Maar de watervoorziening is nu met kranen dicht bij de huizen. Vindt u dat beter voor uw vrouw en dochters? Het is nu minder werk voor hen. Is dat belangrijk voor u? Wat vindt u daar van? Hij knikt min of meer instemmend.

Het water wordt nu hoog in het bos opgevangen en met buizen naar het dorp geleid. Het is daarom schoner dan vroeger. Minder diarree onder de mensen. Is dat niet belangrijk? Mzee zit wat stilletjes naar mij te kijken, waar wil die Mzungu naar toe?

De hele constructie van de watervoorziening voor jullie dorp:
De opvang van rivier water boven in het bos.
De reservoirs en de buizen .
De kranen in het dorp.
Dat is mensenwerk. Dat willen we in goede conditie houden. Daar is onderhoud voor nodig. En daar betalen jullie voor. Niet voor GODS water.

De Mzee kijkt niet blij na mijn weerwoord. Wel krijg ik een applaus van een twintigtal aanwezige vrouwen.